ولادت حضرت معصومه علیها‌السلام

\documentclass[a4paper,12pt]{article} \begin{document} \\ \begin{center} {\large «أعوذُ باأللّٰه ِ مِنَ األشَّیطانِ األرَّجیم\\ \vspace*{5mm} بِسمِ اللهِ األرَّحمٰنِ األرَّحیم»} \end{center} \\ {\large «ألحَمْدُ للّٰه ربِّ العالَمین و ألصَّلاة و ألسَّلام عَلَی ألنَیِّرِ ألْأعْظَم وَ نَتیجَة ألعالَم، هادي ألسُّبُلِ وَ مُنجي ألبَشَر سَیِّدِنا وَ مَولانا حَبیبِ إلهِ ألعالَمین، أبِي ألقاسِم ألمُصطَفیٰ مُحَمَّد (صلی الله علیه و آله و سلم)\\ وَ عَلیٰ آلِهِ ألطَّیِبینَ ألطّاهِرینَ ألمَعصومینَ ألمُکَرَّمین وَ أللَّعْنُ ألدائِم عَلیٰ أعدائِهِم أَجمَعین مِنَ ألان إلیٰ قیامِ یَومِ ألدِّین.»}\\ سالروز میلاد کریمه اهل‌بیت، حضرت فاطمه معصومه (سلام‌الله‌علیها) بر همه شما مبارک باشد. پدر حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) موسی بن جعفر (علیه‌السلام) است. موسی بن جعفر (علیه‌السلام) بیست پسر دارد، سی و هفت دختر در حالی که چهار، پنج سال هم زندان بودند، اگر زندان نبودند، پنجاه، شصت فرزند داشتند.\\ در میان پسرها امام رضا (علیه‌السلام) درخشید و امام شد و در میان دخترها، خواهر تنی امام رضا (علیه‌السلام) \{درخشید\}. امام رضا (علیه‌السلام) یک خواهر تنی دارند که \{از\} مادرشان نجمه خاتون است، فاطمه معصومه (سلام‌الله‌علیها) درخشید. بیست و هشت سال در این دنیا زندگی کرده است و ازدواج هم نکرده است. چرا ازدواج نکرده است؟ اختلافی است، به نظر می‌رسد و از روایات این‌طور به دست می‌آید که گویا این‌قدر مقامش عالی بوده است که همسر مناسبی برای او پیدا نشده است. \\ من یک روز خدمت استادم حضرت آیت‌الله بهجت نشسته بودم، کسی هم چندان نبود، از ایشان سؤال کردم، پرسیدم: «آقا ما در قم چقدر امامزاده داریم؟»\\ فرمودند: «دقیق من نمی‌دانم ولی گفتند که ما در قم چهارصد امامزاده داریم.»\\ من به ایشان عرض کردم: «آقا امامزاده‌هایی که در قم هستند، حالا بگوییم چهارصد نه صد، چه شده است که در میان این امامزاده‌ها یک نفر مانند حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) این‌قدر درخشیده است؛ گنبد و بارگاه و زائر و صحن و سرا \{دارد\}؟»\\ سؤال من این بود که اصولاً امامزاده‌ها را چطور می‌توانیم از نظر مقام ارزش‌گذاری کنیم؟\\ ایشان مطالبی را فرمودند و من این مطالب را تکمیل کردم و امشب خدمتتان تقدیم می‌کنم.\\ سؤال این است: ما مثلاً در کشورمان ایران صدها امامزاده داریم، در پاکستان داریم، در هندوستان داریم، در افغانستان داریم، در خیلی از نقاط کره خاکی ما امامزاده داریم؛ مقام این امامزاده‌ها را چطور ارزش‌گذاری کنیم؟\\ از پنج راه ما می‌توانیم مقام یک امامزاده را ارزش‌گذاری کنیم، ببینیم مقامش چقدر بوده است. \begin{enumerate} \item کرامات و معجزاتی که از دست آن امامزاده صادر شده باشد و در تاریخ برای ما نقل شده باشد. \item دوم که از همه مهم‌تر است، سخنان امامان در مورد او است که راجع به این امامزاده، ائمه (علیهم‌السلام) چه گفتند، چه تعریفاتی کردند. مثلاً ما راجع به حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام) تعریفاتی داریم، راجع به حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) تعریفاتی داریم و همین‌طور... \item سوم فضیلت‌های اکتسابی، یک امامزاده‌ای مانند حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) است، ایشان با چهار واسطه فرزند امام مجتبی (علیه‌السلام) است، یعنی ندیده امام مجتبی (علیه‌السلام) است؛ فرزند و نوه و نتیجه و نبیره نیست، ندیده است، چهار واسطه دارد ولی چون حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) دانشمند است، باتقوا است، عالم است و ملّا است، لذا این‌قدر ارزش پیدا کرده است. \item چهارم مکاشفات و دریافت‌های اولیای الهی؛ عرفا و اولیا می‌روند این مرقد و آن مرقد، می‌بینند اینجا چقدر نورانی است، آنجا چقدر نورانی است، از این \{راه\} می‌توانند ارزش را کشف کنند. \item پنجم، از آثار قبور اینها که چقدر از کنار این قبرها شفا می‌گیرند، چقدر حاجت‌روا می‌شوند. \end{enumerate} \\ پس ما از پنج راه می‌توانیم شخصیت یک امامزاده را تعیین کنیم. ما در مورد حضرت معصومه (علیهاالسلام) همه اینها را داریم. من اینجا پنج روایت نوشتم که شاید نرسم همه آنها را بخوانم.\\ این نکته را عرض کنم، وقتی موسی بن جعفر (علیه‌السلام) از دنیا رفتند، پنجاه و هفت فرزند ایشان داشتند، اینها بی‌سامان شدند، پدر ازدست‌رفته است، چهار پنج سال آخر هم که در زندان بوده است. آن کسی که بار تربیتی فرزندان موسی بن جعفر (علیه‌السلام) را بر عهده گرفت، حضرت امام رضا (علیه‌السلام) بود. امام رضا به‌عنوان پسر مطرح موسی بن جعفر (علیه‌السلام) شروع به تربیت‌کردن بچه‌های موسی بن جعفر (علیه‌السلام) کرد. طبق تاریخی که ما در دست داریم بیش‌ترین تأثیر‌گذاری و تربیت برای فاطمه معصومه (سلام‌الله‌علیها) بوده است؛ یعنی امام رضا (علیه‌السلام) بیشترین اثر را روی فاطمه معصومه (علیها‌السلام) داشته است و این دو علت دارد، یکی این که اولاً خواهر تنی امام رضا (علیه‌السلام) بود، علاقه‌اش به امام رضا (علیه‌السلام) بیشتر بود و دیگر اینکه قابلیت داشت. استعداد این خانم آن‌قدر زیاد بود که تربیت موسی بن جعفر و امام رضا (علیهما‌السلام) بر روی او خیلی اثر کرد.\\ کمالات حضرت فاطمه معصومه (علیهاالسلام) را خدمتتان عرض می‌کنم. اولاً این که در میان فرزندان موسی بن جعفر (علیه‌السلام) فاطمه نامیده شده است. ما که اسم می‌گذاریم همین‌طوری \{و بدون دلیل\} اسم می‌گذاریم، خدا به ما بچه می‌دهد، \{نامش را\} داریوش، سارا و دارا می‌گذاریم؛ اسم‌گذاری‌های ما حساب و کتاب ندارد؛ اما اهل‌بیت (علیهم‌السلام) که اسم می‌گذارند، روی حساب و کتاب اسم می‌گذارند. موسی بن جعفر (علیه‌السلام) چهار \{فرزند با نام\} فاطمه دارد: \begin{enumerate} \item {\large «فاطمه کبریٰ»؛} \item {\large «فاطمه وسطیٰ»؛} \item {\large «فاطمه صغریٰ»؛} \item {\large «فاطمه أخریٰ»،} آخرین و کوچک‌ترین. \end{enumerate} \\ بزرگ‌ترینشان فاطمه معصومه است. نفس اینکه اسم او را بابا فاطمه گذاشته است، این یعنی یک ارتباطی بالاخره با بی‌بی دو عالم \{حضرت زهرا (سلام الله علیها)\} دارد.\\ دومین مطلب، امام رضا (علیه‌السلام) آمد و لقب این خانم را معصومه گذاشت. معصومه یعنی چه؟\\ پاک از هرگونه گناه و آلودگی و این مهم است. لقب "معصومه" شده است و این لقب را یک امام معصوم به این دختر داده است. اسم "فاطمه" و لقب "معصومه" شد.\\ تقریباً حدود 40 سال قبل از ولادت این خانم، امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: «از فرزندم موسی دختری به نام فاطمه به دنیا می‌آید که این دختر قم می‌رود و در قم فوت می‌کند و آنجا دفن می‌شود.» آنوقت این \{روایت\} یک عبارتی دارد که این عبارت دستمایه این شده است که امام رضا (علیه‌السلام) در زیارت حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) یک جمله گنجانده است. عبارت حضرت صادق (علیه‌السلام) این است، فرمود: \begin{center} {\large «و تَدخُلُ بِشَفاعَتِها شِيعَتي الجَنَّةَ بِأجمَعِهِم {\Large{1}}.»} \end{center} \\ با شفاعت این خانم همه شیعیان وارد بهشت می‌شوند؛ خیلی جمله عجیبی است، با شفاعت خانم حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) همه شیعیان وارد بهشت می‌شوند.\\ گفته‌اند یک \{نفر\} اهل قم حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) را در خواب دید، گفت: «آیا ما قمی‌ها مشمول شفاعت شما می‌شویم؟»\\ حضرت فرمود: «برای شفاعت اهل قم میرزای قمی کافی است.» میرزای قمی یکی از علمای اسلام است که در شیخان قم دفن است، ان‌شاءالله قم رفتید حتماً قبرستان شیخان بروید، قبرستان نورانی‌ای است، چند نفر از اصحاب ائمه (علیهم‌السلام) آنجا دفن هستند، زکریا بن آدم آنجا دفن است، کسی که از قم می‌خواست بیرون برود، امام معصوم برایش نامه نوشت: «بیرون نیا، تو چه زنده باشی، چه جنازه‌ات در قم باشد، مایه رفع بلا از اهل قم هستی»، {\large «فَإِنَّکَ أَمَانٌ لِأَهلِ قُم حیّاً و مَیّتاً {\Large{2}}.»}\\ فرمود: «میرزای قمی شما را شفاعت می‌کند، من "فاطمه معصومه" همه شیعیان را شفاعت می‌کنم».\\ چهل سال قبل از ولادتش، هنوز موسی بن جعفر (علیه‌السلام) ازدواج نکرده است، هنوز حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) به دنیا نیامده است، امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: «یک دختری می‌آید از فرزندان موسی بن جعفر که در قم دفن می‌شود {\textbf{3}}.»\\ و لذا است که وقتی فاطمه معصومه (علیها‌السلام) در قم دفن شد، بیت موسی بن جعفر (علیه‌السلام) جشن گرفتند، خوشحال شدند، پیش‌بینی‌شده بود، خبر پیچیده بود که یک دختر‌خانمی می‌خواهد به دنیا بیاید و در قم مدفون می‌شود و بعد همه شیعیان را شفاعت می‌کند. همین شده است که شما وقتی قم می‌روید، در زیارت‌نامه حضرت فاطمه معصومه (سلام‌الله‌علیها) این جمله اختصاصی را دارید، کسانی که بلد هستند، با من بخوانند: \begin{center} {\large «يا فَاطِمَةُ إشْفَعِي لِي فِي الْجَنَّةِ فَإِنَّ لَكِ عِنْدَ اللَّهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ {\Large{4}}.»} \end{center} \\ یعنی فاطمه خانم، معصومه خانم، من را شفاعت‌کن، من بهشتی شوم، چرا؟\\ چون تو پیش خدا مقام داری، تو پیش خدا خیلی مقام داری، پس من را شفاعت‌کن.\\ امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: \begin{center} {\large «مَن زارَها وَجَبَتْ لَهُ الجَنَّة {\large{5}}.»} \end{center} \\ زیارت بی‌بی دو عالم \{حضرت معصومه (سلام الله علیها)\} بهشت را بر انسان واجب می‌کند.\\ از این مرقد این‌قدر کرامت دیده شده است و در تاریخ ثبت شده است که من یادم است استادم حضرت آیت‌الله بهجت (رحمةالله‌علیه) نمازشان را در مسجد فاطمیه می‌خواندند، به حرم حضرت معصومه (علیهاالسلام) می‌آمدند، یک زیارت ایستاده می‌کردند، بعد در مسجد بالاسر می‌‌نشستند، یک ساعت، یک ساعت و نیم، سرشان پایین بود. من یادم است اولین باری که می‌خواستم کربلا بروم، قم رفته بودم، کاری داشتم، حرم رفتم، صبح زیارت حضرت معصومه (علیها‌السلام) رفتم، دیدم آقا نشسته است در مسجد کوچک. خدمتشان رفتم و سلام کردم. ایشان چشمانشان را بسته بودند. چشمانشان را باز کردند و گفتند علیکم السلام. دستشان را بوسیدم و عرض کردم دارم کربلا می‌روم، اگر امری دارید بفرمایید. فرمودند: «منزل بیایید، شما را کار دارم». ساعت نه صبح ما منزلشان رفتیم، ایشان یک پول بزرگی به من دادند، گفتند که در نجف و کربلا، این فقرا که می‌آیند، از این پول به آنها ببخش. ما هم همین کار را کردیم، کربلا و نجف رفتیم، از پولی که آیت‌الله بهجت داده بود به آنها دادم.\\ چه می‌خواستم بگویم؟\\ به ایشان گفتند: «شما یک ساعت، یک ساعت و نیم در حرم حضرت معصومه (علیهاالسلام) بنشینید، سرتان را پایین بیندازید، خسته نمی‌شوید؟!»\\ ما دو رکعت نماز می‌خوانیم، خسته می‌شویم!\\ مرحوم آقای بهجت فرمودند: «من وقتی در حرم حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) می‌آیم، خودم را در بهشت می‌بینم؛ من را باید به‌زور از حرم بیرون بکشند، من بهشت را می‌بینم.» \\ اول یک سؤال کنم، بهشت چند درب دارد؟ \\ هفت درب که برای جهنم است، بهشت هشت درب دارد. چرا جهنم هشت درب و بهشت هفت درب دارد؟ چون رحمت از عذاب خدا بیشتر است.\\ فرمود: «سه عدد از درب‌های بهشت از قم باز می‌شود». یکی از درب‌های بهشت از رکن یمانی است، رکن یمانی کجاست، چه کسی می‌داند کجای مکه است؟ در کعبه خانه خدا است.\\ کعبه چند رکن دارد؟ اسم‌هایش را بلد هستید؟\\ یکی از ارکان کعبه رکن یمانی است که این رکن یکی از درب‌های بهشت است. از درب‌های بهشت، فرمودند که یکی هم در طوس است. طوس کجا است؟ مشهد.\\ {\large «ما بَیْنَ جَبَلَي طوس قطْعَةٌ مِّنَ ألْجَنَّة {\Large{6}}»،} ما بین دو کوه طوس که این دو کوه هم مشخص هستند، من برای اینکه کوه شرقی را ببینم، آنجا رفتم، تقریباً کوه شرقی همان کوهی است که فردوسی هم در شاهنامه خیلی از آن الگو گرفته است، قیافه‌اش هم مانند اژدها است، به آن اژدر‌کوه می‌گویند. بین کوه‌های هزارمسجد و اژدرکوه، {\large «ما بَیْنَ جَبَلَي طوس قَطْعَةٌ مِّنَ ألْجَنَّة»،} آنجا یکی از درب‌های بهشت است.\\ فرمود که سه عدد از درب‌های بهشت در قم است. محل مرقد و قبر حضرت فاطمه معصومه (سلام‌الله‌علیها) بهشت است و حضرت آقای بهجت (رحمةالله‌علیه) فرمودند: «من بهشت را اینجا می‌بینم و نمی‌توانم بیرون بیایم {\textbf{7}}».\\ من خودم از حضرت آقای بهجت (رحمةالله‌علیه) شنیدم که فرمودند: «این برادر، یعنی امام رضا (علیه‌السلام) با آن خواهر یعنی حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) این‌قدر با هم روحشان یکی است که مکرر شده است که فردی خدمت امام رضا (علیه‌السلام) رفته است، به او گفتند که برو قم و حاجتت را بگیر و کسی به قم خدمت حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) رفته است، به او گفتند که مشهد برو و حاجتت را بگیر»، یعنی اتحاد این‌چنین است. گاهی به برادر متوسل شده است، از خواهر گرفته است، گاهی به خواهر متوسل شده است، از دست برادر گرفته است. خیلی در ارتباط با حضرت فاطمه معصومه (سلام‌الله‌علیها) سخن فراوان است، همین مقدار برای ما کافی است که برادرش قبل از انشای زیارت‌نامه به سعد (که راوی روایت است) فرمود: \begin{center} {\large «یا سَعْدُ، مَنْ زَارَهَا عَارِفاً بِحَقِّهَا فَلَهُ الْجَنَّه {\Large{8}}.»} \end{center} هر کس قم برود و مرقد بی‌بی را زیارت کند، بهشت برایش واجب می‌شود؛\\ لذا در زیارتش هم می‌خوانید: {\large «إشْفَعي لي في الْجَنَّة»،} شفاعت‌کن ما بهشت برویم؛\\ امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) فرمود: «کسی به بهشت برسد فائز است.»؛ قرآن فرمود: {\large «\{كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَ إِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ\}\ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ \{وَ مَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ\} {\Large{9}}.»} کسی بتواند از دوزخ بگذرد و بهشتی شود، رستگار است.\\ سلمان داشت راه می‌رفت در کوچه، محاسن بلندی داشت، سلمان پیرمرد بود، یکی دوان‌دوان آمد و ریش سلمان را گرفت. (بعضی‌ها خل‌مشنگ هستند دیگر) سلمان گفت که چه‌کار می‌کنی؟!\\ گفت: «ریش تو مزیت و ارزشش بیشتر است یا دم این سگ؟»\\ حضرت سلمان فرمود: «اگر این ریش از صراط گذشت و بهشت رفت، این ریش افضل است. اگر افتاد در آتش، این دُم ارزشش بیشتر است.»\\ بستگی دارد که از صراط بگذرد یا از صراط نگذرد.\\ خدمت امام رضا (علیه‌السلام) آمده اید، من یک‌بار دیگر در جلسه‌ای دیگر عرض کردم از هشت معصوم که اولین آنها پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و آخرین امام هادی (علیه‌السلام) است، چهل روایت در فضیلت زیارت امام رضا (علیه‌السلام) داریم، از این چهل روایت، سی اثر و خاصیت داریم، یکی این است که انسان زیارت امام رضا (علیه‌السلام) می‌آید، گناهانش آمرزیده می‌شود. زیارت امام رضا (علیه‌السلام) می‌آید روز قیامت از همه مردمی که وارد صحرای محشر می‌شوند پیش خدا محبوب‌تر است؛ {\large «أکْرَمُ الْوُفودِ إلی الله {\Large{10}}»،} هر کس که زیارت امام رضا (علیه‌السلام) می‌آید، ما که چشم نداریم، آنها که چشم دارند، می‌گوید مثل این است که دارد خدا را در عرش زیارت می‌کند. ان‌شاءالله اگر سحر برای وداع رفتید، بگیرید \{از امام رضا (علیه السلام)\} دنیا، برزخ، قیامت، علم، عمل، سلامتی، همه زندگی‌تان را ان‌شاءالله با امام رضا (علیه‌السلام) پیوند بزنید و تمام کنید. خیلی‌ها در ارتباط با حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) شعر گفتند، یکی از کسانی که درباره ایشان شعر گفته است و شاید شما ندانید، حضرت امام {خمینی (رحمةالله‌علیه) } است. چه کسی می‌دانست حضرت امام \{خمینی (رحمةالله‌علیه)\} راجع به حضرت معصومه (علیهاالسلام) شعر دارد؟!\\ شعرش سنگین است، من نمی‌دانم بخوانم چقدر شما بفهمید یا نفهمید. مربی‌هایتان که حتماً می‌فهمند، اگر دقت کنید، من بعضی‌هایش را هم توضیح می‌دهم. ایشان آمده چه کار کرده است؟ آمده است مانند حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) که اسمش فاطمه است، با حضرت فاطمة الزهراء (علیها‌السلام) قیاس کرده است که این دوتا فاطمه چقدر اثر دارند. البته قصیده طولانی است، من بخشی از آن را می‌خوانم، هر جایش که نامفهوم بود، توضیح می‌دهم. \begin{center} \{ای ازلیّت، به تربت تو مُخمّر! \hspace*{2.5cm} وی ابدیّت، به طلعت تو مُقرّر! \end{center} \begin{center} آیت رحمت ز جلوه تو هویدا \hspace*{2.5cm} رایَتِ قدرت در آستینِ تو مُضْمَر \end{center} \begin{center} جودت، همبسترا به فیض مقدّس \hspace*{2.5cm} لطفت همبالشا به صدرِ مُصَدّر \end{center} \begin{center} عِصمتِ تو تا کشید پرده به اجسام \hspace*{2.5cm} عالَم اجسام گردد عالَم دیگر \end{center} \begin{center} جلوه تو، نور ایزدی را مَجْلی \hspace*{2.95cm} عِصمت تو، سِرّ مُختفی را مَظهر \end{center} \begin{center} گویم واجب تو را، نه آنَتْ رُتبت \hspace*{2.5cm} خوانم ممکن تو را، ز مُمکِن برتر \end{center} \begin{center} مُمکن اندر لباس واجب پیدا \hspace*{3.5cm} واجبی اندر ردای امکان مُظْهر \end{center} \begin{center} ممکن، امّا چه ممکن، علّت امکان \hspace*{3.5cm} واجب، امّا شعاعِ خالقِ اکبر \end{center} \begin{center} ممکن، امّا یگانه واسطه فیض \hspace*{2.9cm} فیض به مِهْتر رسد، وزان پس کهتر \end{center} \begin{center} ممکن، امّا نمودِ هستی از وی \hspace*{4cm} ممکن، امّا ز مُمکِناتْ فزونتر \end{center} \begin{center} وین نه عجب، زانکه نور اوست ز زهرا \hspace*{1.5cm} نور وی از حیدر است و او ز پیمبر \end{center} \begin{center} نور خُدا در رسول اکرم پیدا \hspace*{3.5cm} کرد تجلّی ز وی به حیدر صفدر \end{center} \begin{center} وَ ز وی، تابان شده به حضرت زهرا \hspace*{2.5cm} اینک ظاهر ز دُختِ موسی جعفر \end{center} \begin{center} این است آن نور، کز مشیّت «کُنْ» کرد \hspace*{2.5cm} عالم، آنکو به عالم است مُنوّر \end{center} \begin{center} این است آن نور، کز تجلّی قدرت \hspace*{2.9cm} داد به دوشیزگان هستی زیور \end{center} \begin{center} شیطانْ عالِم شدی اگر که بدین نور \hspace*{2.5cm} ناگفتی آدم است خاک و من آذر \end{center} \begin{center} آبِروی مُمْکِناتْ جمله، از این نور \hspace*{3.5cm} گر نَبُدی، باطل آمدند سراسر \end{center} \begin{center} جلوه این، خود عَرَض نمود عَرَض را \hspace*{2.5cm} ظِلّش بخشود جوهریّتِ جوهر \end{center} \begin{center} عیسی مریم به پیشگاهش دربان \hspace*{3.5cm} موسی عمران به بارگاهش چاکر \end{center} \begin{center} آن یک چون دیده بان، فرا شده بر دار \hspace*{2.01cm} وین یک چون قاپقان، معطّی بر در \end{center} \begin{center} یا که دو طفل‌‏‏اند در حریم جلالش \hspace*{3.5cm} از پی تکمیل نفس آمده مُضطَر \end{center} \begin{center} آن یک، «انجیل» را نماید از حفظ \hspace*{2.5cm} وین یک «تورات» را بخواند از بر\} \end{center} \begin{center} گر که نگفتی امام، هستم بر خلق \hspace*{2.9cm} موسی جعفر، ولیّ حضرت داور \end{center} \\ می‌گوید که اگر موسی بن جعفر (علیه‌السلام) نگفته بود من امام هستم. \begin{center} گر که نگفتی امام، هستم بر خلق \hspace*{2.5cm} موسی جعفر، ولیّ حضرت داور \vspace*{0.5cm}\\ فاش بگفتم که این رسول خدای است \hspace*{2.5cm} معجزه‌اش می‌بوَد همانا دختر \end{center} \\ اگر موسی بن جعفر (علیه‌السلام) نگفته بود که من امام هستم، مرحوم امام \{خمینی (رحمةالله‌علیه)\} می‌فرمود که این پیغمبر است، چون معجزه دارد، معجزه‌اش چیست؟\\ دخترش است، فاطمه معصومه است. \begin{center} دختر جز فاطمه نیاید چون این \hspace*{2.5cm} صُلب پدر را و هم مَشیمه مادر \vspace*{0.5cm}\\ دختر چون این دو از مَشیمه قدرت \hspace*{2.5cm} نامد و ناید دگر هماره مقدّر \end{center} چقدر قشنگ است. "آن یک" در بیت بعدی یعنی "حضرت زهرا" "و این یک" یعنی "حضرت فاطمه معصومه (علیهما‌السلام)". چند "آن یک" و "این یک" دارد؟ ببینیم چند نفر درست جواب می‌دهند. \begin{center} آن یک امواج علم را شده مبدأ \hspace*{2.5cm} وین یک افواج حلم را شده مصدر \end{center} فاطمة الزهراء (سلام‌الله‌علیها) دریا و اقیانوس علم است، حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) دریای حلم است. \begin{center} آن یک موجود از خطابش مَجلی \hspace*{2.9cm} وین یک معدوم از عقابش مُستر \vspace*{0.5cm}\\ آن یک بر فرق انبیا شده تارک \hspace*{2.9cm} وین یک اندر سر اولیا را مِغفر \vspace*{0.5cm}\\ آن یک در عالم جلالت «کعبه» \hspace*{2.5cm} وین یک در مُلک کبریایی «مشعَر» \end{center} \\ چند تا آن یک و این یک شد؟ هشت عدد!\\ عنایت کنید ببینید معنی شعر را می‌فهمید؟ \begin{center} لَمْ یَلِدم بسته لب وگرنه بگفتم \hspace*{2.5cm} دختِ خدایند این دو نور مُطهّر \end{center} \\ {\large «لَمْ یَلِد»} یعنی چه؟\\ {استاد در جواب به پاسخ یکی از حضار می‌فرمایند}\\ فرزند ندارد، بارک‌الله ایشان جایزه می‌خواهد. \{شعر\} ادمه دارد؛ "آن یک" و "این یک" را بشمارید. \begin{center} آن یک کون و مکانش بسته به مَقنَع \hspace*{2cm} وین یک ملک جهانش بسته به مَعجر \vspace*{0.5cm}\\ چادرِ آن یک، حجابِ عصمت ایزد \hspace*{2.5cm} مِعجَر این یک، نقابِ عفت داور \vspace*{0.5cm}\\ آن یک بر ملک لایزالی تارک \hspace*{2.5cm} این یک بر عرش کبریایی افسر \vspace*{0.5cm}\\ تابشی از لطفِ آن، بهشت مُخَلَّد \hspace*{2.5cm} سایه‌ای از قهر این، جحیم مُقعَّر \vspace*{0.5cm}\\ قطره‌ای از جودِ آن بِحار سماوی \hspace*{2.5cm} رشحه‌ای از فیض این ذخایر اَغیر \vspace*{0.5cm}\\ آن یک خاک مدینه کرده مزیّن \hspace*{2.5cm} صفحه قم را نموده این یک انور \vspace*{0.5cm}\\ خاک قم این کرده از شرافت جنّت \hspace*{2.5cm} آب مدینه نموده آن یک کوثر \end{center} \\ تا الان چند عدد شد؟\\ {حضار پاسخ‌های مختلفی می‌دهند}\\ ادامه بدهیم {مجدد می‌پرسم}. \begin{center} عرصه قم غیرت بهشت برین است \hspace*{2.5cm} بلکه بهشتش یَساولی است برابر \vspace*{0.5cm}\\ زیبد اگر خاک قم به عرش کند فخر \hspace*{2.5cm} شاید گر لوح را بیابد همسر \vspace*{0.5cm}\\ خاکی عجب خاک، آبروی خلایق \hspace*{2.5cm} ملجأ بر مسلم و پناه به کافر \end{center} \\ این شعر را ببینم یک کلمه‌اش را چه کسی می‌فهمد. \begin{center} گر که شنیدندی این قصیده «هندی» \hspace*{2.5cm} شاعر شیراز و آن ادیب سخنور \end{center} هندی یعنی چه؟ \begin{center} گر که شنیدندی این قصیده «هندی» \hspace*{2.5cm} شاعر شیراز و آن ادیب سخنور \end{center} \\ \{حضار پاسخ‌های مختلفی می‌دهند\}\\ تخلص مرحوم امام (رحمةالله‌علیه) اول هندی بود، چون پدر و جد ایشان از کشمیر به ایران آمدند و خمین ساکن شدند. ایشان تخلصشان ابتدا هندی بود، بعداً تخلصشان را تغییر دادند، هندی در اینجا تخلصشان است. حافظ می‌گوید "حافظ"؛ سعدی می‌گوید "سعدی"، تخلصشان "هندی" است. ببینم یک سؤال کنم تخلص مقام معظم رهبری در شعر چیست؟\\ "امین".\\ یک سؤال سخت‌تر: تخلص مقام معظم رهبری قبل از "امین" چه بوده است؟ قبل از "امین" ایشان "نسیم" تخلص می‌کردند، بعد به "امین" تبدیل شد. \begin{center} گر که شنیدندی این قصیده «هندی» \hspace*{2.5cm} شاعر شیراز و آن ادیب سخنور \end{center} شاعر شیراز چه کسی است؟ حافظ.\\ "آن یک" \{و "وین یک" در ابیات زیر\} یعنی شاعر شیراز و سعدی. \begin{center} آن یک طوطی صفت همی نسرودی \hspace*{2.5cm} ای به جلالت ز آفرینش برتر \vspace*{0.5cm}\\ وین یک قمری نمط هماره نگفتی \hspace*{2.5cm} «ای که جهان از رخ تو گشته منوّر» {\textbf{11}} \end{center} \\ نثار روح مرحوم امام {خمینی (رحمةالله‌علیه) } صلواتی ختم کنید. \begin{center} {\large «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آل مُحَمَّد.»} \end{center} \\ چند \{"آن یک" و "این یک"\} شد؟\\ \{حضار پاسخ‌های مختلفی می‌دهند\}\\ "آن یک" و "وین یک" آخر دیگر جزءِ حساب نیست، چون مربوط به حضرت فاطمه و حضرت معصومه (علیهما‌السلام) نیست. بین افراد اختلاف کردند ارقام و اعدادش را، به همه جایزه بدهید!\\ درود و رضوان خدا بر کریمه اهل‌بیت، فاطمه معصومه (سلام‌الله‌علیها).\\ یک داستان از خودم بگویم، چه اشکالی دارد! این آقا عبد‌الهادی ما در قم مریض شد، مریضی خون گرفت، البته بچه بود. ما او را بیمارستان بردیم، معاینه کردند، گفتند که ما سه احتمال می‌دهیم، یا هپاتیت ب {\textbf{12}} است، یا سرطان خون است، یک چیز دیگر هم می‌گفتند که من یادم نیست. بچگی‌هایش خوشگل بود البته، پسر و تو‌دل‌برو بود، خوشگل‌تر هم بود و مثل الان هم کچل نکرده بود. ما خیلی دلمان شکست، دوان‌دوان خدمت حضرت معصومه (علیها‌السلام) رفتیم، گفتیم که ما اینجا میهمان هستیم، بالاخره یک کاری کنید. الحمدلله درست شد، معلوم شد که نه! بیماری، بیماری سختی نبوده است و شفا گرفت، ما این‌طور حس کردیم که از حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) شفا گرفت.\\ چند دعا بکنم پس دست‌ها را بالا بیاورید.\\ خدایا دست ما را بگیر؛\\ پای ما را در صراط نلغزان؛\\ \{در\} دنیا زیارت امام رضا (علیه‌السلام) را روزی ما کردی، در شب اول قبر هنگام تطایُر کُتُب در پل صراط امام رضا (علیه‌السلام) را به فریاد ما برسان؛\\ خدایا مشهد روزی ما کردی، قم و نجف و کربلا و سامرا و کاظمین و مدینه و مکه را روزی ما بفرما؛\\ مریضان ما بخصوص مریض منظور شفای عاجل عنایت بفرما؛\\ به زنان ما عفت، به مردان ما غیرت عنایت بفرما؛\\ اسباب اشتغال و ازدواج جوانان ما را فراهم بفرما؛\\ از جوانان گفتیم، حالا نوجوانان مقداری سماق بمکند.\\ خدایا آنچه به خوبان زائران امام رضا (علیه‌السلام) دادی به ما عنایت بفرما؛\\ سایه رهبر ما بر سر ما مستدام بدار؛\\ خدایا ما را توفیق کار فرهنگی عنایت بفرما؛\\ شهدا، شهدای مدافع حرم سر سفره کرمت میهمان بفرما؛\\ خدایا عزیزانی که در این اردو زحمت کشیدند، خدمت کردند، مربی‌ها، مسئولین محترم که من اسم نمی‌برم، خدایا اجرشان را مضاعف قرار بده؛\\ حاجات زائران علی بن موسی الرضا (علیه‌السلام) برآورده به خیر بفرما؛\\ سفر مسافرین اسلام \{را\} بی‌خطر قرار بده؛\\ خدایا گذشتگان، شهدا ورهبر راحل که سر سفره او نشستیم، الان شعرش را خواندیم، کسی شاید باورش نمی‌شد یک نفر مانند مرحوم امام \{خمینی (رحمةالله‌علیه)\}، این عارف، فیلسوف، ادیب، سیاست‌مدار، نویسنده، مدرس، استاد و همین‌طور روان شعر می‌گوید، این از اشعار قدیم ایشان است، اشعار جدیدشان خیلی روان‌تر \{است\}، خدایا روحش را با فاطمه معصومه (سلام‌الله‌علیها) محشور بفرما.\\ این نکته را عرض کنم، گرچه شاید در ارتباط با ولادت و ارتحال و وفات حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) تاریخ دقیق نداشته باشیم، اما یک روز به‌عنوان بزرگداشت ولادت و وفات برگزار کنند، هیچ مشکلی هم ندارد.\\ آنچه خواستیم و نخواستیم، صلاح ما در آن است، برای ما مقدر بفرما.\\ نثار روح حضرت معصومه و برادرشان امام رضا (علیهما‌السلام) تاج سر ما، سه صلوات محمدی ختم بفرمایید. \begin{center} {\large «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آل مُحَمَّد.»} \end{center} \newpage \begin{center} \Large{فهرست منابع} \end{center} \begin{enumerate} \item مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، مسترحمی، هدایت‌‌الله، غفاری، علی‌‌اکبر، بهبودی، محمدباقر، مصباح یزدی، محمد تقی، محمودی، محمدباقر، خرسان، محمدمهدی، و دیگران. ۱۴۰۳. بحار الأنوار. ۱۱۱ ج. بیروت - لبنان: دار إحياء التراث العربي. ج 57، ص 228. \item با اندکی تغییر: وَ قَالَ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ لِزَكَرِيَّا بْنِ‌ آدَمَ‌ الْقُمِّيِّ‌ حِينَ‌ قَالَ‌ اَلشَّيْخُ‌ عِنْدَهُ‌ يَا سَيِّدِي إِنِّي أُرِيدُ الْخُرُوجَ‌ عَنْ‌ أَهْلِ‌ بَيْتِي فَقَدْ كَثُرَتِ‌ السُّفَهَاءُ فَقَالَ‌ لاَ تَفْعَلْ‌ فَإِنَّ‌ الْبَلاَءَ يُدْفَعُ‌ بِكَ‌ عَنْ‌ أَهْلِ‌ قُمَّ‌ كَمَا يُدْفَعُ‌ الْبَلاَءُ عَنْ‌ أَهْلِ‌ بَغْدَادَ بِأَبِي الْحَسَنِ‌ الْكَاظِمِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌؛ مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، مسترحمی، هدایت‌‌الله، غفاری، علی‌‌اکبر، بهبودی، محمدباقر، مصباح یزدی، محمد تقی، محمودی، محمدباقر، خرسان، محمدمهدی، و دیگران. ۱۴۰۳. بحار الأنوار. ۱۱۱ ج. بیروت - لبنان: دار إحياء التراث العربي، جلد 57، ص 217. \item وَ رُوِيَ‌ عَنْ‌ عِدَّةٍ‌ مِنْ‌ أَهْلِ‌ اَلرَّيِّ‌ :أَنَّهُمْ‌ دَخَلُوا عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ وَ قَالُوا نَحْنُ‌ مِنْ‌ أَهْلِ‌ اَلرَّيِّ‌ فَقَالَ‌ مَرْحَباً بِإِخْوَانِنَا مِنْ‌ أَهْلِ‌ قُمَّ‌ فَقَالُوا نَحْنُ‌ مِنْ‌ أَهْلِ‌ اَلرَّيِّ‌ فَأَعَادَ الْكَلاَمَ‌ قَالُوا ذَلِكَ‌ مِرَاراً وَ أَجَابَهُمْ‌ بِمِثْلِ‌ مَا أَجَابَ‌ بِهِ‌ أَوَّلاً فَقَالَ‌ إِنَّ‌ لِلَّهِ‌ حَرَماً وَ هُوَ مَكَّةُ‌ وَ إِنَّ‌ لِلرَّسُولِ‌ حَرَماً وَ هُوَ اَلْمَدِينَةُ‌ وَ إِنَّ‌ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‌ حَرَماً وَ هُوَ اَلْكُوفَةُ‌ وَ إِنَّ‌ لَنَا حَرَماً وَ هُوَ بَلْدَةُ‌ قُمَّ‌ وَ سَتُدْفَنُ‌ فِيهَا امْرَأَةٌ‌ مِنْ‌ أَوْلاَدِي تُسَمَّى فَاطِمَةَ‌ فَمَنْ‌ زَارَهَا وَجَبَتْ‌ لَهُ‌ اَلْجَنَّةُ‌ قَالَ‌ الرَّاوِي وَ كَانَ‌ هَذَا الْكَلاَمُ‌ مِنْهُ‌ قَبْلَ‌ أَنْ‌ يُولَدَ الْكَاظِمُ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌؛ مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، مسترحمی، هدایت‌‌الله، غفاری، علی‌‌اکبر، بهبودی، محمدباقر، مصباح یزدی، محمد تقی، محمودی، محمدباقر، خرسان، محمدمهدی، و دیگران. ۱۴۰۳. بحار الأنوار. ۱۱۱ ج. بیروت - لبنان: دار إحياء التراث العربي، ج 57، صص 216-217. \item مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، مسترحمی، هدایت‌‌الله، غفاری، علی‌‌اکبر، بهبودی، محمدباقر، مصباح یزدی، محمد تقی، محمودی، محمدباقر، خرسان، محمدمهدی، و دیگران. ۱۴۰۳. بحار الأنوار. ۱۱۱ ج. بیروت - لبنان: دار إحياء التراث العربي، ج 99، ص 256-258. \item مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، مسترحمی، هدایت‌‌الله، غفاری، علی‌‌اکبر، بهبودی، محمدباقر، مصباح یزدی، محمد تقی، محمودی، محمدباقر، خرسان، محمدمهدی، و دیگران. ۱۴۰۳. بحار الأنوار. ۱۱۱ ج. بیروت - لبنان: دار إحياء التراث العربي، ج 99، ص 267. \item با اندکی تغییر: عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ‌ عَنْ أَبِيهِ‌ عَنْ أَبِي هَاشِمٍ اَلْجَعْفَرِيِّ دَاوُدَ بْنِ اَلْقَاسِمِ‌ قَالَ سَمِعْتُ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى اَلرِّضَا صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِمْ‌ يَقُولُ‌: «إِنَّ بَيْنَ جَبَلَيْ طُوسَ‌ قَبْضَةً قُبِضَتْ مِنَ اَلْجَنَّةِ‌ مَنْ دَخَلَهَا كَانَ آمِناً يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ‌ مِنَ اَلنَّارِ؛ طوسی، محمد بن حسن، خرسان، حسن، خرسان، حسن، آخوندی، محمد، و آخوندی، علی. ۱۳۶۵. تهذيب الأحكام في شرح المقنعة للشیخ مفید رضوان الله علیه. ۱۰ ج. تهران ایران: دار الکتب الإسلامیة، ج 6، ص 109. \item این تعبیر مضمون روایت است: عَن الصَّادِقِ علیه السلام: أَنَّ زِيَارَتَهَا تَعْدِلُ اَلْجَنَّةَ؛ مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، مسترحمی، هدایت‌‌الله، غفاری، علی‌‌اکبر، بهبودی، محمدباقر، مصباح یزدی، محمد تقی، محمودی، محمدباقر، خرسان، محمدمهدی، و دیگران. ۱۴۰۳. بحار الأنوار. ۱۱۱ ج. بیروت - لبنان: دار إحياء التراث العربي، ج 99، ص 267. \item مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، مسترحمی، هدایت‌‌الله، غفاری، علی‌‌اکبر، بهبودی، محمدباقر، مصباح یزدی، محمد تقی، محمودی، محمدباقر، خرسان، محمدمهدی، و دیگران. ۱۴۰۳. بحار الأنوار. ۱۱۱ ج. بیروت - لبنان: دار إحياء التراث العربي، ج 99، ص 256-258. \item سوره آل عمران، آیه 185. \item حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ‌ رَضِيَ اَللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ‌ هَاشِمٍ‌ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَلسَّلاَمِ بْنِ صَالِحٍ اَلْهَرَوِيِّ‌ قَالَ سَمِعْتُ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ‌ يَقُولُ‌: إِنِّي سَأُقْتَلُ بِالسَّمِّ مَظْلُوماً وَ أُقْبَرُ إِلَى جَنْبِ هَارُونَ‌ وَ يَجْعَلُ اَللَّهُ تُرْبَتِي مُخْتَلَفَ شِيعَتِي وَ أَهْلِ مَحَبَّتِي فَمَنْ زَارَنِي فِي غُرْبَتِي وَجَبَتْ لَهُ زِيَارَتِي يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ‌ وَ اَلَّذِي أَكْرَمَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِالنُّبُوَّةِ وَ اِصْطَفَاهُ عَلَى جَمِيعِ اَلْخَلِيقَةِ لاَ يُصَلِّي أَحَدٌ مِنْكُمْ عِنْدَ قَبْرِي رَكْعَتَيْنِ إِلاَّ اِسْتَحَقَّ اَلْمَغْفِرَةَ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ يَلْقَاهُ وَ اَلَّذِي أَكْرَمَنَا بَعْدَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ‌ بِالْإِمَامَةِ وَ خَصَّنَا بِالْوَصِيَّةِ إِنَّ زُوَّارَ قَبْرِي لَأَكْرَمُ اَلْوُفُودِ عَلَى اَللَّهِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ‌ وَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يَزُورُنِي فَيُصِيبُ وَجْهَهُ قَطْرَةٌ مِنَ اَلْمَاءِ إِلاَّ حَرَّمَ اَللَّهُ تَعَالَى جَسَدَهُ عَلَى اَلنَّارِ؛ ابن‌بابویه، محمد بن علی، و لاجوردی، مهدی. بدون تاریخ. عيون أخبار الرضا عليه السلام. ۲ ج. تهران - ایران: جهان، ج 2، صص 226-227. \item دیوان امام، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ص 227-229. \item Hepatitis B \end{enumerate} \end{document}